Live in Your Living Room verruimt horizon

Live in Your Living Room verruimt horizon

Huiskamerconcert-organisator groeit onder leiding van Kees Jonkheer

[3VOOR12/Amsterdam – 28 november 2009]

Kees Jonkheer organiseert in de jaren ’90 zijn eerste huisconcerten bij hem thuis. Een nostalgische poster van 16 januari 1994 op de website van Live in Your Living Room verklapt dat er ‘vlotte muziek’ gespeeld zal worden. Uitnodigingen gaan via briefjes per post naar een select groepje van vrienden en muzikanten. De entree is vijf gulden.

Inmiddels worden in de meeste Nederlandse steden, een groeiend aantal steden in België en zelfs in New York huiskamerconcerten georganiseerd. Niet meer via briefjes per post, maar via internet. Niet meer door een kleine groep vrienden en enthousiastelingen, maar door een netwerk van artiesten, hosts en agents. Live in Your Living Room vervult hierbij de essentiële sleutelrol.

Wat is in een paar zinnen volgens jou de essentie van LiYLR?

‘LiYLR is een professioneel huisconcert-netwerk dat zowel huisconcerten organiseert als produceert. We hebben dit jaar 85 edities met bijna 3000 bezoekers waarbij we, indien mogelijk, steeds vaker de avond aankleden met professionele verlichting, een entreebord, promotiemateriaal en dergelijke.’

Verlies je dan juist weer niet iets van de charme; het kale, breekbare karakter?

‘Volgens mij valt dat wel mee. Een huiskamer blijft een huiskamer. Wanneer je in de pauze bijvoorbeeld naar het toilet loopt, pak je op de terugweg even een biertje uit de koelkast. Vervolgens meng je je even tussen de artiest en de andere gasten. De extra aankleding en dergelijke zorgt gewoon voor meer duidelijkheid en maakt dat je je als bezoeker daardoor meer welkom voelt dan wanneer je bijvoorbeeld buiten in de regen komt aangelopen.’

Is het lastig om te organiseren? Bijvoorbeeld met aspecten als gages van artiesten en drankvergunningen?

‘Wat betreft drankvergunning kun je ons beschouwen als een feestje bij mensen thuis. We hebben geen vergunning nodig en zolang we onder de vijftig mensen blijven is er verder niets aan de hand. Daarnaast maken we af en toe gebruik van subsidies om de entree van tien euro laagdrempelig te kunnen houden.’

Je organiseert nu ook al speciale tours voor artiesten. Zij kunnen dan aangegeven waar ze willen spelen en op welke datum. Dan lijkt het alsof je ook de rol van boekingsbureau voor de artiest op je neemt?

‘Dat klopt, alleen zie ik het eerder als een ‘broker’-functie tussen host, artiest en bezoeker. Het is namelijk niet alleen het boeken van die artiest, maar ook het zoeken naar de juiste host en het afhandelen van de inschrijvingen van de bezoeker, Naast de host en de artiest hebben we ook nog agenten in de verschillende steden die ons helpen bij het produceren van de concertavond. Zij komen met suggesties voor de programmering en helpen op de avond zelf.’

Ben je zelf dan nog wel aanwezig bij de concerten?

‘Dat is weer de spijker op de kop. De reden van die broker-functie is ook omdat we door het groeiende aantal edities er steeds vaker niet zelf bij kunnen zijn. Ikzelf niet, maar ook de agenten niet.’

Je bent nu ook begonnen in New York. Hoe ben je daar zo terecht gekomen?

‘Wij liepen al heel lang met het idee om naar New York te gaan, omdat er nogal wat artiesten die daar vandaan kwamen inmiddels bij ons hadden gespeeld. We zeiden toen al dat het wel leuk zou zijn om hetzelfde daar op te zetten. Op een gegeven moment zat ik op een terrasje te praten met Michel Mulder, de voorman van Lee Mason, die aangaf graag naar New York te willen. Hij vroeg of wij wat voor hem konden betekenen. Toen dachten we: ‘Misschien is het nu wel het moment om het te doen.’ Bovendien was het een mooie aanleiding omdat er dit jaar 400 jaar betrekkingen waren tussen Amsterdam en New York. We zijn toen het Live in Your Living Room Festival NYC gaan organiseren en daarmee werden we opgenomen in allerlei kalenders die daarmee te maken hadden. Daardoor hebben we ons mooi in de kijker gespeeld.’

De muziekindustrie is de laatste jaren enorm aan het veranderen. Top-down hiërarchieën maken plaats voor bottom-up initiatieven. Zie je LiYLR als een voorbeeld van deze ontwikkelingen?

‘Ik denk dat wij zeker een exponent zijn van ‘Do It Yourself’ (DIY). Dat geldt helemaal toen we zeven jaar geleden begonnen. Ook tegenwoordig, nu het allemaal professioneler is geregeld, hebben we een plek gevonden die het midden houdt tussen iets officieels en iets officieus. We merken dus ook wel dat de muziekindustrie zoals podia naar ons kijken en zich daardoor laten inspireren.’

Ben je dan niet bang dat iedereen dan nu heel eenvoudig dit concept of een variant daarop kan beginnen?

‘Ja dat is zo en daar zijn in de afgelopen jaren ook wel een aantal voorbeelden van te noemen. Wat mij betreft, hoe meer huisconcerten er zijn, hoe meer mensen ermee bezig zijn, hoe beter het is. Het zal belangrijk zijn om een structureel aanbod met een hoge frequentie van goede kwaliteit te bieden en dat is nog niet zo heel gemakkelijk.’

Kun je al iets zeggen over eventuele interessante plannen voor de toekomst?

‘In het verleden zijn we al wat samenwerkingsverbanden aangegaan met onder andere Crossing Border, Eurosonic-Noorderslag en hebben een uitstapje gehad met North Sea Jazz onder de noemer North Sea Around Town. Je ziet dat daar nu groeiende belangstelling voor is en we zullen daar de komende tijd ook meer mee gaan doen.’