Op naar het ruime sop… met Blizzard #4

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes en de eerste hoogtepunten, is het vandaag tijd voor de meest recente hoogtepunten.

Deze week blikken we terug op de hoogtepunten uit de periode 2007 – 2010 van bijna tien jaar Blizzard. Een periode waarin we veel voorprogramma’s verzorgen, op een aantal grote festivals spelen en de frustratie er langzaam bij ons insluipt.

*2007
Golden Earring
Veel beter kunnen we het jaar niet beginnen: we worden geboekt als voorprogramma voor de Golden Earring op een tentfeest in Overijssel. Dit optreden halen we, net als de Nijmeegse Vierdaagse feesten het jaar ervoor,  binnen door intensief contact te onderhouden met de programmeur. Timo brengt hem wekelijks op de hoogte van de ontwikkelingen rondom de band.

We verheugen ons op het optreden en staan te popelen om ook dit hoogtepunt aan ons CV toe te kunnen voegen. Het concert is zo goed als uitverkocht totdat, een dag voor het optreden, de boel wordt afgeblazen: Barry Hay is ziek. We kunnen wel janken.

Clubcircuit
Door deze tegenslag laten we de kop niet hangen en gaan fanatiek door met het regelen van optredens. Door voorprogramma’s te doen hopen we het clubcircuit in te rollen. We speuren de agenda’s van popzalen door het hele land af, op zoek naar een band met een muzikale match. Wanneer we deze gevonden denken te hebben benaderen we de programmeurs. Het blijkt een helse taak om deze mensen aan de lijn te krijgen. We krijgen enthousiaste reacties op onze muziek en CV, maar het gros van de gesprekken met programmeurs loopt op niets uit: de hoofdact in kwestie neemt een eigen voorprogramma mee óf een lokale band heeft de voorkeur van de programmeur. Er zijn natuurlijk ook gevallen waarin het wel lukt, nadat we eerst door de programmeur, het management van de band én uiteindelijk de zelf band zijn goedgekeurd. Dit resulteert in (vrijwel allemaal eenmalige) voorprogramma’s voor Intwine, Seven, 16 Down, Zornik, iO (ex-Guano Apes) en Jaya the Cat.

*2008
Rough demo
In het voorjaar van 2008 vinden we het tijd om nieuw materiaal op te nemen. De muziek willen we online verspreiden en bij indie- en major platenmaatschappijen onder de aandacht te brengen. Omdat we geen zin hebben in de ‘kermis’ rond een EP (releaseparty, distributie, etc) besluiten we het materiaal als ‘rough demo’ uit te brengen. De opname moet een flinke deuk in een pak boter slaan bij de labels, dus werken we wederom samen met Dick Kemper in zijn S&K Studio. ‘Demo’ blijkt naderhand een diskwalificatie van de opname, die qua productie beter is dan een gemiddelde EP.

Topfotograaf
Voor het schieten van nieuw fotomateriaal hebben we topfotograaf Hans-Peter van Velthoven op het oog. We bellen hem op en tot onze grote verbazing reageert hij enthousiast! Bij een oude kolenmijn in Duitsland laten we ons vastleggen op de gevoeligeplaat.

Van de platenlabels krijgen we complimenten over de strakke productie en uitstraling van de demo, maar de dikke vette platendeal waar we op hopen blijft uit. Het materiaal is (nog) niet vernieuwend genoeg en is ‘hét’ nog niet.

Tipitent
De rough demo sturen we ook naar Hendrik-Jan Lovink van de Feestfabriek, organisator van de Zwarte Cross. Timo belt erachteraan, maar het festival is zo goed als volgeboekt. Een regulier optreden zit er voor ons niet in dit jaar. Maar Hendrik-Jan gunt ons een plekje op de theaterweide. We zien het als kans om ons te bewijzen. In een bloedhete tipitent doen we een aantal akoestische sessies voor een klein publiek. Publiek enthousiast, wij enthousiast. Fantastisch!

Huntenpop
Diezelfde zomer spelen we op Huntenpop. Een geboekte act zegt onverwachts af en de programmeur, waar Timo in het verleden contact mee heeft gehad, benadert ons (regionale act) ter vervanging. Leuk om eens voor de Fun Lovin’ Criminals op de bühne te staan. Een mazzeltje!

Stenders Eetvermaak
In het najaar van 2008 zijn we een week lang te gast in Stenders Eetvermaak op 3FM. Hiervoor worden we benaderd door Stenders’ sidekick Jelmer Gussinklo; een bekende van ons uit de Achterhoek. We voeren die week ludieke opdrachten uit en strijden voor zendtijd voor ons nummer Hanging Around (afkomstig van de rough demo, maar geen officiële single). De radioaandacht blijkt vooral goed voor de naamsbekendheid.

*2009
Kane
Begin 2009 benadert Timo de organisatie van de Koninginnenacht Arnhem: of we het voorprogramma van Kane mogen doen. De organisatie is direct enthousiast en via hen nemen we contact op met het management van de band. Nadat zij en de band akkoord zijn gegaan is het rond: we spelen als voorprogramma van Kane! Dat jaar verzorgen we in popzalen ook nog supportacts voorRigby, Stereo en Das Pop.

*2010
Debuutsingle
Januari 2010 brengen we onze eerste officiële single uit: The One. Geen EP, geen album, alleen een single. Dit keer besluiten we het helemaal perfect te regelen. De releaseparty organiseren we bij een Achterhoekse discotheek die ons sponsort. We zetten zelf een promotour langs verschillende regionale radio- en tv-zenders door het hele land op poten. Voor de promotie bij de landelijke stations schakelen we een freelance plugger in. De single is uitsluitend online verkrijgbaar. We willen dat de single in iederebekende online store verkrijgbaar is en sluiten hiervoor een deal met een distributeur.

Onze hoop is gevestigd op de plugger: we hopen dat de single door 3FM wordt opgepikt. Maar dit blijft uit. De song wordt een paar keer gedraaid op het station en we spelen tweemaal bij Gerard Ekdom in de Freaknacht. En daar blijft het bij.

Zwarte Cross mainstage
Timo gaat persoonlijk met de single langs bij Hendrik-Jan Lovink van de Zwarte Cross. Hendrik-Jan is onder de indruk een boekt ons direct voor een optreden op de mainstage van het festival. Speciaal voor dit optreden benaderen we een Hammond-organist om als special guest een aantal nummers mee te spelen. We besluiten het optreden met meerdere camera’s te filmen om als promotiemateriaal te gebruiken.

Frustratie
Langzaam komt de klad erin en begint het te knagen. Er zit te weinig progressie in de band. Het aantal optredens op jaarbasis stagneert en dreigt zelfs terug te lopen. We raken geïrriteerd en gefrustreerd. Werken we niet hard genoeg? Zijn we niet origineel genoeg? Missen we de x-factor? Tegen onze verwachting in worden we geselecteerd voor de Grote Prijs van Nederland, maar liggen er na de kwartfinale direct weer uit.

Demo 2010
We besluiten om toch nog wat nieuwe materiaal op te nemen. Omdat het geld zo goed als op is, dit keer geen dure studio, maar een goedkoper alternatief. Bekenden nemen het opnemen en mixen voor hun rekening. We merken dat we anders te werk gaan. Voordat we de studio ingaan trekken we een paar dagen uit om nauwkeurig het arrangement en de teksten door te nemen, en waarnodig wijzigingen aan te brengen. Dat hebben we in die acht jaar daarvoor nog nóóit gedaan. In de studio voelen we ons vrijer en nemen we de tijd om te experimenteren met de sound van onze instrumenteren, muziekpartijen en zanglijnen.

Gemengde gevoelens
Nadat de demo is afgemixt, beluisteren we deze met gemengde gevoelens. We hebben hard gewerkt, maar voelen dat dit ‘hét’ nog steeds niet is. Het blijft gekloot in de marge en mist iets unieks, iets eigens. Omdat we daar stellig over zijn besluiten we de demo niet uit te brengen. We voelen dat het tijd is om flink de bezem er doorheen te halen. Er mist een concreet doel. Iemand moet ons wakker schudden. Maar wie dat kan doen, en op welke manier, weten we niet.

In de blogpost van volgende week lees je hoe Blizzard wordt wakker geschud en kijkt de band kritisch terug op tien jaar Blizzard.