Op naar het ruime sop… met Blizzard #10

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes, de eerste hoogtepunten en recente hoogtepunten, de inkeer, de eerste plannen, een heuse S.W.O.T.-analyse en een analyse van hun DNA, de focus is het nu tijd om wat richtlijnen op te stellen.

#10 Richtlijnen

In de blogpost van vorige week kon je lezen hoe we een aantal essentiële veranderingen binnen de band doorvoerden. Het proces van de afgelopen maanden heeft onze ogen geopend en ons tot vele nieuwe inzichten gebracht. We waren hard toe aan deze periode van rust en bezinning.

Nu wordt het tijd om een aantal van deze inzichten in de praktijk te brengen. Na een half jaar niet meer samen gespeeld te hebben, gaan we binnenkort weer aan de slag met waar het uiteindelijk allemaal om draait: muziek maken!

Om te voorkomen dat we onszelf verliezen in ons enthousiasme, nemen we een aantal zaken mee in ons achterhoofd. Richtlijnen die ervoor zorgen dat we tijdens het schrijven de focus (daar is ie weer!) scherp houden. Lees er hieronder meer over:

Timo
Een authentiek en onderscheidend zanggeluid is voor Timo van groot belang. Cross-over vocalen, imitaties en stemmetjes vormen hierbij een belangrijke bron van inspiratie. Timo gaat op zoek naar manieren waarop hij deze kan verwerken in de songs. Zijn ijdele karakter zal hij doorvertalen naar zijn bassound: schoon en puntig.

Timo’s basspel laat zich omschrijven als groovend, stuwend en retestrak. Het basgitaarspel is ongeschikt aan de vocals. Timo schrijft nieuw materiaal met het accent op pompen en het overbrengen van energie.

Niels
Niels zijn hart ligt bij het spelen van pompende, strakke recht-toe-recht-aan drumpartijen. Zijn stijl is groovend, toegepast en dienend. No-nonsense drumwerk. Virtuoze drumsolo’s kunnen hem niet boeien. Terri Bozzio (“Alsof je een zak aardappelen over je drumkit gooit”) of Slagerij van Kampen (“Als ik dat soort getrommel wil horen ga ik wel naar Afrika”) kan hij niet aanhoren.

Een gladde sound en over de top strak spel. Dat is waar Niels van houdt. Zo strak dat het bijna fake en plastic klinkt. Deze geliktheid en strakheid wil hij in zijn drumsound laten terug komen en uitvergroten door akoestische drums met elektronische drums te combineren.

Thies
Nuchter en geen trek in interessantdoenerij. Dat is Thies. Zijn spel is dienend en toegepast. Recht voor z’n raap en keihard in je gezicht. Een rasechte slaggitarist. Zo effectief mogelijk akkoorden harken doet hij het liefst.

We hebben bewust de keuze gemaakt voor één gitarist in de band. Thies wil daarom een zo krachtig en bombastisch mogelijk gitaargeluid neerzetten. De oude VOX versterker is inmiddels ingeruild voor zijn eerste buizenbak: KNAPPP’N!!! Thies is zijn zoektocht gestart naar effectpedalen die het geheel een eigen smoel geven.

Helaas heb ik de keuze om met één gitarist te blijven gemist, maar wellicht lichten de heren dat binnenkort nog wel toe. Vanaf volgende week duikt de band eindelijk weer de oefenruimte in en gaan ze experimenten. Net als de band ben ik erg benieuwd wat hieruit zal ontstaan. Via dit blog en Twitter houden ze ons op de hoogte.