Op naar het ruime sop… met Blizzard #8

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes, de eerste hoogtepunten en recente hoogtepuntende inkeerde eerste plannen en een heuse S.W.O.T.-analyse kijken de heren deze week naar hun DNA. Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #7

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes, de eerste hoogtepunten en recente hoogtepuntende inkeer en de eerste plannen is het nu tijd voor een heuse S.W.O.T.-analyse. Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #6

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes, de eerste hoogtepunten en recente hoogtepunten, en de inkeer, is het nu tijd om te kijken hoe het nu verder moet/kan.

Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #5

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes, de eerste hoogtepunten en recente hoogtepunten, begint het nu het echte interessante verhaal. Waar zal het schip stranden? Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #4

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie, de eerste stapjes en de eerste hoogtepunten, is het vandaag tijd voor de meest recente hoogtepunten. Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #3

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Na de introductie en hun eerste stapjes is het tijd voor de eerste hoogtepunten. Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #2

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. Vorige week introduceerden de heren zichzelf en vandaag duiken we terug in de tijd; het pierebadje van Blizzard 🙂

Lees meer

Op naar het ruime sop… met Blizzard #1

Tijdens de muzikantendag in Utrecht kwam ik de jongens van de Achterhoekse rockband Blizzard tegen. Drie guitige gabbers die op jonge leeftijd op de middelbare school een bandje begonnen en stapje voor stapje steeds verder kwamen. Dit is nu ook een probleem geworden volgens de band.

De stappen moeten groter, sneller en nog verder worden gezet. Drie jongens worden heren, maar hun gezamenlijke stipje op de horizon is gebleven. Terwijl de wereld om hen heen verandert en zijzelf ook, is de band een baken van rust gebleken.

Nu de drie kapiteins het ruime sop verkiezen, staat het bootje Blizzard voor de keuze rond te blijven dobberen in het pierebadje van de Achterhoek, of om een schip op te tuigen die de woelige baren zou kunnen trotseren.

Aangezien ik een apostel ben van het beta-denken voor muzikanten, vroeg ik de heren om van deze zoektocht naar hun gedeelde vuurtoren aan de horizon de komende maanden eens wekelijks in alle eerlijkheid verslag te doen. ‘Ja nu is het wel genoeg met die semi-poëtische teksten Bussink’, hoor ik jullie denken en ik geef grif toe. Heren van Blizzard, steek van wal! Lees meer