Berichten

Media-maaltijd-op-maat: een tsunamie van weekly updates

Gisteren vertelde ik dat ik tijdens mijn vakantie enige momenten van rust en bezinning heb genoten. “Zo was ik twee weken lang volledig offline, heb ik een aantal interessante boeken gelezen (ik kan het gelukkig nog) en eens goed nagedacht over mijn – en ons – mediagebruik. Wat betekent het dagelijks bloggen, het volgen van nieuws, het plaatsen en lezen van tweets en Facebook-berichten voor mij, voor mijn bedrijf, voor mijn sociale relaties en voor mijn manier van werken en leven?”

WAT – Eén van de dingen die me na terugkomst opviel was de tsunamie van mails met wekelijkse updates. Of ik las er voor mijn vakantie gewoon overheen, of heel veel diensten hebben inmiddels een wekelijkse mail met updates ingesteld. Zo zag ik ineens mails van diensten die ik gebruik of wel eens getest heb zoals Sounddrop, Songkick, Dlvr.it, Twitter, Foursquare, Pinterest, Paypal, Dotted Music, YouTube, Evernote, Klout, LinkedIn, Scoop.it, Spotify, KPN…  Tel daar nog alle persberichten van o.a. de muziekindustrie bij op en de nieuwsbrieven van bedrijven die ik ook ontvang en je kunt je voorstellen dat ik bijna weer direct met vakantie wilde.

WAT NIET – Waarom doen deze bedrijven dit en wat betekent deze tsunamie van updates voor de gebruiker? Uiteraard willen deze bedrijven hun gebruikers graag een media-maaltijd-op-maat voorschotelen. De gedachte zal bijvoorbeeld zijn dat ik het handig vind om in één mail even te kunnen zien wat mijn “vrienden” op Foursquare, Twitter of Pinterest hebben gedeeld, of hoeveel clicks er zijn geweest via mijn dlvr.it links, of welke nieuwe video’s er zijn verschenen op de YouTube-kanalen die ik volg.

Deze ongetwijfeld goede intenties gaan ten eerst voorbij aan de verschillende eigenschappen en omgangsvormen van de mediagebruiker. Niet iedereen heeft evenveel vrienden of volgt evenveel kanalen bij een dienst. Net zoals sommige mensen genoeg hebben aan één krant en anderen wel drie abonnementen hebben.

Het zomaar instellen en versturen van wekelijkse mails volgens een opt-outsysteem (jij moet aangegeven dat je het niet meer wilt) riekt natuurlijk naar spam. Het resulteert in ieder geval in een inflatie van het product.

WAT WEL – Uiteraard wil je zelf kunnen aangeven of je deze mails wel of niet kunt ontvangen: het zogenaamde opt-insysteem. Daarnaast mogen dergelijke diensten wat mij betreft sowieso wel eens goed nadenken of je al je gebruikers wekelijkse mails wilt sturen. Ik maak namelijk gebruik van hun dienst omdat ik – klinkt logisch – gebruik wil maken van hun dienst en niet om in mijn mailbox over allerlei activiteiten van anderen bij die dienst te lezen. Niet dat ik daarin niet geïnteresseerd ben, maar ik wil dit niet in mijn mailbox. Om op de hoogte te blijven van activiteiten van anderen op Pinterest, Twitter, Foursquare etc. gebruik ik de dienst namelijk. Ik krijg van mijn krant toch ook niet een mail met een overzicht van alle artikelen die in de krant staan? Daarvoor lees ik namelijk de krant.

Klout mist context en interpretaties

klout-logo

Dit artikel verscheen vandaag op dé internetgids Frankwatching.

Wat hebben muzikanten, goede doelen, marketeers en politici gemeen? Allemaal willen ze graag een boodschap overbrengen aan een zo groot mogelijk publiek. Social media helpen hen bij het publiceren van deze boodschap. Maar wat betekent het aantal vrienden op Facebook, of het aantal volgers op Twitter eigenlijk voor de mate waarin invloed kan worden uitgeoefend? Hoeveel mensen kan iemand bereiken of zelfs potentieel beïnvloeden met een muziekbestand, een inspirerend bericht, een opruiende tweet of een spraakmakende foto?

Door het aantal volgers, retweets en de invloed van de volgers in kaart te brengen, richt Klout zich op het netwerk, of ‘het systeem’ zoals Foucault zou zeggen. Wat Klout echter mist is de context van deze ‘mediateksten’, zoals de totstandkoming van uitspraken, meningen en interpretaties. Of in de woorden van Stuart Hall: de verschillende betekenissen aan de kant van encoding en decoding. Hierdoor illustreren Kloutscores slechts de topjes van de vele ijsbergen in het een netwerk van online identiteiten. Lees meer

Tooltip #53 Bereken je online invloed met Klout

Maandagavond zag ik via Gert Jan een interessante presentatie langsvliegen op Twitter over een korte geschiedenis van invloed via sociale media. De slides beginnen met een definitie:

“An influencer has been a person who can effect change within a particular community or change the course of an event in time though information sharing. They are cool dudes who inspire us to do things.”

Dat dergelijke personen met hun overredingskracht in een machtige positie verkeren, is wel duidelijk. In 2002 schreef Malcolm Gladwell er de bestseller ‘The Tipping Point: How Little Things Can Make A Big Difference’ over en inmiddels wordt hier handig op ingespeeld door zogenaamde beïnvloed-marketing (Marketing Facts schreef deze uitgebreide post).

Bovenstaand screenshot van het in 2008 opgerichte Klout uit San Francisco, toont mijn online invloed, op basis van mijn Twitter-account (mijn Facebook gegevens worden nog verwerkt):

Meindert Bussink is a Specialist. You may not be a celebrity, but within your area of expertise your opinion is second to none. Your content is likely focused around a specific topic or industry with a focused, highly-engaged audience.

De manier waarop Klout tot deze conclusie kwam ging (te?) snel. Even inloggen met je Twitter-account en nog geen seconde later krijg dat overzicht met grafiekjes en verschillende scores. De scores variëren van 1 tot 100, waarbij een hogere score een bredere en sterkere ‘sfeer van beïnvloeding’ representeert. Door gebruik te maken van 35 variabelen op Twitter en Facebook berekent Klout de zogenaamde True Reach (omvang van je publiek), Amplification Probability (mate waarin jouw berichten worden beantwoord of doorgestuurd) en de Network Score (hoe invloedrijk jouw publiek zelf is).

In de groeiende netwerksamenleving zijn dergelijke gegevens steeds interessanter om te weten. Of dit nu geldt voor een politicus die zijn achterban wil bereiken, een merk die een product aan de man wil brengen, of een band die haar fans wil bereiken.

Lees meer