Nieuw Dossier: Over Spelend Leren

Regelmatig bespreekt MindNote een boek, lezing of onderwerp met interessante en/of handige ideeën over muziek, edutainment en e-cultuur. Dit interview over de educatieve waarde van (video)games bestaat uit drie vragen en zal in een reeks met andere meningen op deze site online verschijnen. De serie is vergelijkbaar met het dossier Over Muziekeducatie waarin een beeld wordt geschetst van iemands visie op muziekeducatie. Ter inspiratie voor dit dossier Spelend Leren, plaats ik nu eerst een inleiding van een paper die ik 2008 schreef voor mijn master aan de UU.

Videogames zijn tegenwoordig ‘serious business’. Het is een miljardenindustrie met inmiddels ook de aandacht van de academische wereld. Naast de verschillende platformen en genres is er een onderscheid tussen entertainmentgames en ‘serious games’. Serieuze videogames worden voor informatieve, educatieve en trainingsdoeleinden ingezet en hebben eveneens serieuze gamemarkten. Te denken valt bijvoorbeeld aan gamemarkten voor (en door) het leger, de overheid, educatie, bedrijven, gezondheid, de politiek, religie en kunst. Wel staan de beperkte budgetten hiervoor vaak in schril contrast met de budgetten voor entertainmentgames. Wat al deze serieuze games gemeen hebben, is dat ze een boodschap proberen over te brengen.

Het wordt dan ook steeds duidelijker dat videogames, van commercieel en marktgericht tot obscure kunstobjecten, betekenisvolle expressies bij gamers kunnen creëren. Videogames kunnen bijvoorbeeld worden ingezet om sneller te leren en dingen beter te begrijpen door middel van een vergrote beleving. Educatieve gamedesigner Marc Prensky meent dat ‘the engagement power of electronic games for this generation (and those to come) may be, if used correctly, the biggest learning motivator we have ever seen’. Videogames kunnen ook diegenen motiveren die niet goed kunnen leren met conventionele leermethoden en het succesvol spelen van een spel kan behoorlijk wat kritisch denken en oplossinggerichte vaardigheden vereisen. Onderzoek wijst namelijk uit dat jonge zakenlieden die regelmatig videogames hebben gespeeld creatiever, ambitieuzer en optimistischer zijn over hun mogelijkheden en omstandigheden. Daarnaast zijn er resultaten van verbeterde cognitieve vaardigeden bij studenten.

Maar het is ook noodzakelijk om deze educatieve kwaliteiten van videogames te benutten. Door allerlei culturele en technologische veranderingen is er namelijk inmiddels een nieuwe generatie opgegroeid met een nieuwe moedertaal: de Digital Natives, terwijl de docenten met een ‘accent’ blijven lesgeven: de Digital Immigrants. Zij zijn namelijk niet met computers opgegroeid. De studenten van vandaag de dag zijn niet meer de mensen waar het educatieve systeem voor was ontworpen en zij moeten dus op een nieuwe manier gemotiveerd worden: ‘It is now clear that as a result of this ubiquitous environment and the sheer volume of their interaction with it, today’s students think and process information fundamentally differently from their predecessors.’

4 antwoorden

Trackbacks & Pingbacks

  1. […] geschetst van iemands visie op muziekeducatie. Ter inspiratie voor dit dossier over Spelend Leren, plaatste ik hier een inleiding van een paper die ik 2008 schreef voor mijn master aan de […]

  2. […] geschetst van iemands visie op muziekeducatie. Ter inspiratie voor dit dossier over Spelend Leren, plaatste ik hier een inleiding van een paper die ik 2008 schreef voor mijn master aan de […]

  3. […] geschetst van iemands visie op muziekeducatie. Ter inspiratie voor dit dossier over Spelend Leren, plaatste ik hier een inleiding van een paper die ik 2008 schreef voor mijn master aan de […]

  4. […] geschetst van iemands visie op muziekeducatie. Ter inspiratie voor dit dossier over Spelend Leren, plaatste ik hier een inleiding van een paper die ik 2008 schreef voor mijn master aan de […]

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.