MCN Muziekcafé: De communicatie-euro, daar zit muziek in!

Marketeers en managers in gesprek met muzikanten bij seminar ‘Muziek in Bedrijf’

[3VOOR12/Amsterdam – 3 november  2010]

Terwijl managers bij grote platenmaatschappijen de laatste jaren zenuwachtig op hun leren bureaustoel van bil wisselen omdat zij de verkoopcijfers van cd’s en dvd’s zien teruglopen, viert een explosie van opkomende DIY-bands de mogelijkheden om hun eigen bootjes te doppen. Iedere band met een laptop met internetverbinding kan nu zelf een plaat opnemen, promoten en verspreiden, toch?

Dat er genoeg bandjes zijn die door gebrek aan kwaliteit of inzet uiteindelijk niet verder komen dan een optreden of dertig per jaar of slechts een leuke online viral hebben (wie herkent de muziek van de band OK Go nog met die videoclip op die lopende band?), zegt ook iets. Waarom komen bepaalde bands wel in De Wereld Draait Door of krijgen het voor elkaar dat hun muziek onder de nieuwe reclame van een groot telefoonbedrijf wordt gemonteerd? Op 27 oktober nodigde Muziek Centrum Nederland tijdens hun wekelijkse Muziekcafé een aantal marketing consultants en managers uit, om te spreken over samenwerkingen tussen muziek en bedrijven bij ‘Muziek in Bedrijf’.

Ton van der Werf vertelt als eerste spreker over het schoenenmerk Converse en hun relatie met muziek. Als marketing consultant houdt Van Der Werf zich bezig met de sponsoring van artiesten voor Converse Benelux (met o.a. de All Stars-schoenen). Na een korte historie over het ontstaan van de linnen schoenen krijgen we te horen hoe muzikanten en hun fans zich met het merk gingen identificeren: “Waar All Stars in de jaren ’70, ’80 en ’90 nog vaak last had van de zogenoemde ‘varkenscyclus’, waarbij de populariteit van de schoen om de paar jaar flink kon variëren, bleek dit vanaf 2001 niet meer echt te gelden. Vanaf toen ging de band The Strokes de schoenen dragen en met hen hordes fans en andere bands die zich door hen lieten inspireren. Ook in de hiphop-wereld zag je dat men in eerste instantie niets moest hebben van die schoenen, maar zodra ene Snoop Dogg er mee ging lopen, zag je dit veranderen.” Deze artiesten bleken dus van grote waarde voor de beleving van het schoenenmerk bij de consument.

De volgende spreker wijst ook op het belang van de markt en legt uit ‘hoe bedrijven hun communicatie-euro het beste kunnen besteden’. Frank van den Wall knoopt ons vanaf het begin direct in de oren dat we ‘van buiten naar binnen’ moeten denken. Hiermee bedoelt hij dat bedrijven moeten luisteren naar de markt en niet moeten denken het zelf wel beter te weten. “Philips dacht destijds (terecht) dat hun V2000 videosysteem beter was dan VHS, maar maakte de grote fout om de porno-industrie te weren. Deze industrie besloeg namelijk een groot deel van de markt die het videosysteem bekender had kunnen maken bij het grote publiek.“

Doordat de technologiesering van de samenleving ervoor heeft gezorgd dat de markt nu eenvoudiger dan ooit zelf kan aankloppen bij het bedrijfsleven, geeft Van Den Wall zijn publiek het advies mee ook lef te hebben en daarbij dan wel je huiswerk te doen. “Zie je een commercial op tv en denk je dat je eigen muziek daar ook onder zou passen? Maak dan zelf een montage van de commercial met je eigen muziek. Toon daarbij dat je je hebt verdiept in het bedrijf en heb lef. Doe je huiswerk goed en weet wie je moet bellen. Bedrijven worden doodgebeld, maar door mensen te googelen kun je er misschien best achterkomen wie van het bedrijf geïnteresseerd is in muziek. Spreek zo iemand dan aan en bel niet gewoon met de receptie. Schiet niet met hagel, maar met kogels.”

Daarnaast wijst Van Den Wall net als Van Der Werf op het belang van de beleving: ”Heineken verkoopt geen bier, maar sfeer. Richt daarom je communicatie ook op de verpakking en let daarbij op de associatie, want daar kun je je tegenwoordig nog mee onderscheiden en niet meer met producten.” Hij komt vervolgens met een vergelijkbaar voorbeeld uit de sportwereld. ‘Toen Aegon sponsor werd sponsor van Ajax zochten zij naar een zogenoemde barrière-verlagende toegankelijkheid. Het ging niet alleen om de reclameborden aan de zijkant van het veld of een logo op het shirt. Zij willen uitstralen dat ze ook houden van voetbal en voetbal is voor iedereen, dus is Aegon ook voor iedereen.”

Waar bij de eerste sprekers meer het perspectief van het bedrijfsleven aan bod kwam, gaat het bij het afsluitende panel voornamelijk om de ervaringen van de muzikanten. Joost Westerveld (van Amsterdam Sinfonietta), Michiel Cremers (van Massive Music), Eddie Tjon Fo (manager van Hind) en Hind zelf vertellen over hun samenwerkingen met bedrijven. “Het is belangrijk om specifiek te kijken naar wat een bedrijf wil doen en of dat goed bij jou past. Ze moeten het je namelijk wel gunnen en het is belangrijk om je netwerk te vergroten voor de lange termijn,” weet Westerveld. Op een vraag uit het publiek hoe de samenwerking met Randstad destijds verliep, reageert Westerveld: “Vaak gaat het bij orkesten om lokale sponsoring, maar Sinfonietta had een nationale spreiding. We organiseerden dan concerten waarbij diverse relaties werden uitgenodigd. Na afloop werd er geborreld of was er fotoshoot met een logo op achtergrond.”

Tjon Fo legt vervolgens uit wat de koppeling van Hind aan het merk Therme precies inhoudt: “De samenwerking beslaat de punten sponsoring, endorsement en joint promotion. Doordat Hind bepaalde make-up gebruikt, hopen we dat haar fans dit voorbeeld gaan volgen. Met de Therme wereldkurenlijn proberen we een beeld te scheppen van iemand met een hectisch leven die rust kan creëren door middel van Therme producten. Via het snoetje van Hind op die producten kun je punten sparen en daarmee rechtstreekse bij Bol.com 7 euro korting ontvangen. Ik ben sales gedreven en als dat niet meer via de standaard kanalen kan, dan moet het via andere kanalen.”

Tot slot vertelt Cremers over zijn ervaringen. “Wij zijn een muziekbedrijf dat componeert voor tv-commercials wereldwijd, maar daarnaast gebruiken we ook wel de muziek van onbekende muzikanten. Hierdoor bieden wij dus ook artiesten een gateway naar een betere carrière. Zo waren wij er bijvoorbeeld laatst verantwoordelijk voor dat de muziek van een Duits meisje onder een commercial van T-Mobile stond. Vervolgens kon zij in Paradiso optreden en betaalde T-mobile weer haar videoclip.”

Natuurlijk is commercie en muziek al zo oud als de weg naar Rome, maar met tegenvallende cd-verkopen en nog niet rendabele streaming-diensten zoals Spotify ligt er voor de grote muziekuitgevers een kans om hun waarde te bewijzen via bijvoorbeeld eerder genoemde publishing deals. Het is aan de muzikanten om zich via groeiende digitale bottom-up initiatieven in de kijker te spelen en hier een graantje van mee te pikken.

Gezien: Muziek in Bedrijf, MCN, woensdag 27 oktober 2010

1 antwoord

Trackbacks & Pingbacks

  1. […] MCN Muziekcafé: De communicatie-euro, daar zit muziek in! […]

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.