Boektip #2 The Long Tail – Chris Anderson
Regelmatig bespreekt MindNote een boek met interessante en/of handige ideeën over muziek, edutainment en e-cultuur. Deze keer:
Chris Anderson – The Long Tail
Waarom we in de toekomst minder verkopen van meer.
Naast de mainstreamcultuur is er nog een cultuur: de rest. Naast de grote hits van Britney Spears, de blockbusters van Spielberg en de bestsellers van Dan Brown is er oneindig aantal nichemarkten, van elke omvang. Dit is op zich niets nieuws, maar het publiek lijkt tegenwoordig minder ontvankelijk te zijn voor mainstream en meer oog te hebben voor al die verschillende nichemarkten. Daarnaast heeft de enorme opmars van communicatie technologieën en de digitalisering van cultuurobjecten deze nichemarkten inzichtelijk gemaakt voor het grote publiek. Hoofdredacteur van de Wired, Chris Anderson, heeft over deze ontwikkelingen het boek The Long Tail geschreven omdat hij het maar vreemd vond dat deze enorme restcultuur zo lang over het hoofd is gezien.
“De meeste films zijn geen hits, de meeste muziek komt niet in de top honderd en meeste boeken zijn geen bestsellers. …/… De nieuwe nichemarkt vervangt de traditionele markt van hits niet, hij staat alleen voor het eerst in de schijnwerpers. Meer dan een eeuw lang zijn de bestsellers eruit gezeefd om zo dure opslagruimte, schermen, kanalen en aandacht het efficiënts te gebruiken. Nu, in de nieuwe era van netwerkende consumenten met alles digitaal, is die distributie niet langer rendabel omdat internet alle bedrijvigheid absorbeert. Internet is winkel, bioscoop en omroep ineen voor een fractie van de gebruikelijke kosten.”
Aan de hand van de oude bekende economische wet van de 80/20-regel (20 procent van de producten is goed voor 80 procent van de omzet) komt Anderson met voorbeelden van markten waar distributie bijna niks kost en onmiddellijk toegang tot bijna elk stukje content mogelijk is tot de 98%-regel. Doordat dat opslagruimte van bijvoorbeeld al de vage niche liedjes in Apple’s iTunes of al die onbekende digitale boeken van Amazon praktisch niets kost, is het economisch interessant geworden om ook die nichemarkten te gaan bedienen. Economie beschrijft dan niet meer de wereld van schaarste, maar de wereld van overvloed.
“De amusementsindustrie van de 20ste eeuw ging over hits, die van de 21ste eeuw zal over niches gaan. …/… In [20ste eeuwse] krappe markten wordt van tevoren geschat wat goed zal verkopen. In [online] ruime markten si alles te krijgen en gaat het zijn eigen gang. De markt reguleert het zelf. Het verschil tussen ‘filteren vooraf’ en ‘filteren achteraf’ is het verschil tussen voorspelen en meten. Dit laatste is veel nauwkeuriger. Onlinemarkten zijn efficiënte gereedschappen in het meten van de ‘kennis van velen’. Door de grote hoeveelheid informatie kunnen mensen gemakkelijk goederen vergelijken en anderen laten weten wat ze ervan vinden.”
Een van de belangrijkste punten van deze oneindige en overvloedige onlinemarkten zal het zoeken en van data zijn. Google is hiervan het beste voorbeeld en dit eveneens weet te vertalen naar een lucratief businessmodel: ‘Long Tail’-adverteerders contact laten leggen met ‘Long Tail’-publicisten en daar zelf steeds iets van meesnoepen. Hoe beter de ‘Long Tail’-advertenties op elkaar aansluiten hoe beter de resultaten zullen zijn. Volgens Anderson is de Long Tail overal, in bijna iedere markt. Ga dus snel op zoek en vind die ‘lange staart’, want hij is goud waard!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!