Steve Vai en Berklee’s mondiale online gitaar les

Je moet van zijn muziek houden, ‘I know’, maar dat Steve Vai een indrukwekkende gitaarcarrière heeft, zal niemand ontkennen. Vanaf het prille begin bij Frank Zappa – waar hij niet alleen als de ‘Little Italian Virtuoso werd bestempeld en eerst nog als minderjarige transcribeur mee mocht op tour – tot aan zijn solocarrière, tart Vai de zwaartekracht wetten van het instrument. Naast zijn talent en sublieme gehoor, heeft de beste man een ijzeren discipline door de nodige meters op zijn slaapkamer te hebben gemaakt. Ondanks zijn technische spel en voor sommigen wat klinische of rare muziek, houdt Vai er als een van de weinige gitaristen een uniek sound en benadering van het instrument op na.

Dat hij hierover graag vertelt, blijk al jaren uit de Little Black Dots-pagina’s die op zijn website te lezen zijn. Zonder heel uitgebreid op de theorie in te gaan (hij heeft alle theorie zo’n beetje wel gehad tijdens zijn periode op de Berklee School of Music), hecht hij vooral belang op het ontwikkelen van iemands individualiteit en andere meer spirituele aspecten van het gitaarspelen.

Met deze wetenschap in het achterhoofd, werd ik gisteren door Marco gewezen op de The World’s Largest Online Guitar Lesson, waarbij Steve Vai en Berklee Music de handen in ineen slaan en op 3 maart 2011 om 7:30 een poging gaan wagen in het Guiness Book of World Records te komen. Tijdens deze mondiale gitaarles kun je tips en technieken leren van Mr. Vai himself en wellicht zelfs live het antwoord op jouw vooraf ingestuurde vraag horen.

Lees meer

Iris van de Kamp (onderwijskundige) over muziekeducatie

Iris van de Kamp is onderwijskundige en beheerder van de website van het Kenniscentrum Muziekdidactiek. Ze speelt 4 jaar altsaxofoon en geeft zelf geen muziekles.

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?)

Ik heb om de week privé-les en heb daarnaast veel geleerd door twee jaar mee te doen aan de de saxofoonweek. Via die organisatie kun je als saxofonist (er zijn ook weken rondom andere instrumenten) op een landgoed in Frankrijk een week met een grote groep Nederlanders muziek maken onder begeleiding van twee saxofoondocenten en een professionele ritmesectie. Een fantastische week!

Voor mij is het plezier tijdens het spelen het belangrijkste. Ik ben pas op m’n 34e begonnen met spelen. Als je dan na een paar jaar weet welk geluid je graag wilt horen uit je eigen sax, dan is het nog weleens lastig om de moed erin te houden. Leuke gelegenheden waar je dan met een groep kunt spelen helpen dan om weer door te gaan. De docent waar ik privé-les van krijg, helpt me door de lat op een bereikbare amateur-hoogte te houden, de druk niet te hoog op te voeren en door  behapbare oefeningen en goede feedback te geven.

Waar moet volgens jou het accent op liggen bij muziekeducatie? Lees meer

Over de evolutie van gitaarlessen

Afgelopen week studeerde ik voor een aanstaand optreden met een nieuwe coverband een aantal nummers in, waaronder de klassieke solo Time van Pink Floyd. Ik dacht: ‘Laat ik nog eens kijken wat er zoal op YouTube staat’ en vond een prima video (zie onder) met een aantal kleine foutjes, maar die me verder goed op weg hielp bij het instuderen. Dat was een aantal jaren terug wel anders.

Audio

In eerste instantie, zo’n tien jaar geleden, zocht ik lange solo’s altijd uit op het gehoor, noot voor noot. Ik kan zelfs nog meepraten over het cassettebandjetijdperk van play-stop-terugspoelen-play-stop etc. Naarmate de technologie evolueerde, kwamen er allerlei handige programma’s – ‘slowdowners’ – die de toonhoogte van een nummer gelijk hielden, maar het tempo wel vertraagden. Lees meer

Pim van de Werken (producer en muzikant) over muziekeducatie

Pim van de Werken is producer en muzikant. Hij speelt van alles, maar al vijftien jaar gitaar; tegenwoordig in Silence is Sexy en Eins, Zwei Orchestra. Ook maakt hij remixes en politieke noise-pop via zijn alter-ego Jesus & the Christians. Hij geeft geen muziekles, maar is al frequent reaguurder bij ondermeer het weblog Eerste Hulp bij Plaatopnamen wellicht voor velen een verstandige wijsgeer. Daarnaast ziet Van de Werken de analyses ‘Wat maakt dit een hit?’ op zijn eigen blog terecht ‘ook als een soort van muziekles’.

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?)

Ik heb klassiek orgelles gehad. Toen ik stopte heb ik jaren geen orgel meer aangeraakt. Achteraf vind ik het heel stom dat de nadruk lag op het hersenloos naspelen van wat Bach ooit bedacht had. Het had niks met creativiteit te maken. De insteek was: speel die noten nou maar gewoon, en haal het niet in je hoofd dat je zelf iets kunt bedenken dat de moeite waard is. Lees meer

Marco Kalnenek (labeleigenaar en toetsenist) over muziekeducatie

Marco Kalnenek noemt zichzelf ‘ondernemer in de muziekbranche’. Hij is namelijk niet alleen labeleigenaar van WM recordings, maar beweegt zich met zijn WM digital services op een veel breder vlak met diensten aan musici en muziekconsumenten. Daarnaast speelt hij al sinds zijn negende piano/toetsen en gaf hij tijdens en vlak na zijn conservatoriumtijd piano- en theorielessen. Tegenwoordig geeft hij ook nog workshops voor de Stichting Popsport.

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?)

Toen ik naar de eerste klas lagere school ging, stuurden mijn ouders me ook meteen naar de muziekschool om lessen Algemene Muzikale Vorming te volgen. Mijn vader speelde trompet, dus die stap was niet helemaal onlogisch.

Rond mijn negende mocht ik – na eerst al blokfluitlessen te hebben gehad – kiezen op welk instrument ik verder wilde gaan. Het werd de piano en terwijl vriendjes en vriendinnetje om me heen de brui gaven aan hun muzieklessen, bleef ik met veel plezier doorgaan. Na de middelbare school was het conservatorium dan ook een voor de hand liggende keuze. Het werd de lichte muziekafdeling in Maastricht, waar ik na het volgen van een voorbereidend jaar definitief werd aangenomen. Lees meer

Die discussie over geschoolde vs ongeschoolde muzikanten…

In het dossier Over Muziekeducatie 2.0 vraag ik bekende muzikanten, dj’s, managers en labeleigenaren naar hun visie op muziekeducatie en welke rol nieuwe media daarbij kunnen spelen. Naar aanleiding van een Tweet-wisseling met Erik Zwennes (3VOOR12NL) en Eelco Topper (Knobsticker, Kyteman, Giovanca) en mij van maart dit jaar (zie onderstaande Slideshare) en meer recent tussen Niels Aalberts (EHPO) en Frank Jansen (@muziekantje), wil ik zelf ook nog even wat uitgebreider stilstaan bij de discussie over geschoolde en ongeschoolde muzikanten. Lees meer

Niels Aalberts (EHPO) over muziekeducatie

Niels Aalberts is blogger, freelance marketeer en (artist- & repertoire-) manager. Hij zal zo zelf uitleggen wat hij allemaal doet en deed, maar de meeste mensen zullen hem waarschijnlijk kennen als EHPO (Eerste Hulp Bij Plaatopnamen). Hiermee won hij vorig jaar een Dutch Bloggie in de categorie muziek.

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?)

Geen. Ik heb na het VWO en een blauwe maandag Sociale Wetenschappen aan de universiteit de HEAO Communicatie afgerond in 1994. Vrijwel aansluitend ben ik als perspromotor begonnen bij Arcade, daarna achtereenvolgens product- en A&R-manager bij Play It Again Sam (PIAS, 1995-2000) en A&R-manager bij Universal Music (2000-2003). Sinds 2003 werk ik vnl. als zelfstandige/freelancer, eerst als A&R in opdracht van diverse platenmaatschappijen, later als marketeer en manager. Van 2007 – 2010 was ik de manager van Colin Benders (Kyteman) en marketeer van zijn Hiphop Orkest. Daarover, en over heel veel andere zaken m.b.t. marketing, promotie, sales, management, internet en social media schrijf ik dagelijks op mijn blog.

Waar moet volgens jou het accent op liggen bij muziekeducatie? Lees meer

Martijn Crama (Music United) over muziekeducatie

Martijn Crama (1983) is met zijn eigen bedrijf Music United artiestenmanager en coach (o.a. Florian Wolff, With Ice en Ruby Q). Daarnaast zet hij zich in voor het vooruitstrevende muziekplatform Lopend Vuur. Hij geeft geen muziekles, maar wel les in en advies over de randzaken in de muziek. Op amateur niveau speelde hij 13 jaar lang saxofoon, 10 jaar piano en gitaar 8 jaar.

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?) Lees meer

Peter Visser (Bettie Serveert) over muziekeducatie

Peter Visser speelt al 28 jaar gitaar en heeft zelf nooit gitaarles gehad. Met De Artsen speelde hij in de jaren tachtig door het hele land en de afgelopen twintig jaar met Bettie Serveert ook door Europa, Japan, Canada en de VS. Zelf geeft Visser geen gitaarles en bekent dat: “Het zou beter zijn als ikzelf les zou krijgen!”

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?)

Geen. Wel heb ik vanaf heel jong in m’n kamertje zitten pielen en later met heel veel met bandjes in de oefenkelder gezeten.

Waar moet volgens jou het accent op liggen bij muziekeducatie?

Volgens mij moet iedere muzikant 100% zichzelf kunnen zijn en zijn of haar eigen ding doen. Autonomie is vind ik heel belangrijk, om je eigen stijl te krijgen, zodat je niet je hele carrière vult met andermans trucjes. Er zijn al te veel bands die op andere bands lijken.

Welke rol denk je dat nieuwe media (internet, iPod, gsm, games) kunnen vervullen bij muziekeducatie? Lees meer

Bas Verweij (Interaction Designer & Charing X) over muziekeducatie

Bas Verweij is interaction designer en freelance conceptueel ontwerper op het gebied van kunst, media en technologie. Hij speelt al 20 jaar gitaar, waarvan 15  jaar elektrisch. Eind jaren negentig maakte hij deel uit van de succesvolle studentenband Charing X waarmee hij in een aantal van de mooiste zalen van Nederland speelde.

Welke muziekeducatie heb je zelf genoten? (en heb je ervan genoten?) Lees meer